پوآرو شدن یک مستند 50 دقیقه ای برنامه تلویزیونی است که در آن دیوید سوشه، معمای ایفای نقش هرکول پوآرو خود را فاش می کند و نشان می دهد چگونه این نقش را به اجرا درآورده است. سوشه عنوان می کند گرین وی را بازدید کرده است (خانه تابستانی آگاکریستی) و توضیح می دهد چگونه موافقت دختر کریستی، روزیلین و شوهرش، آنتونی هیکس را برای شروع فیلم سازی رمان ها گرفته است. حالا هم رضایت نوه پسری کریستی را گرفته است. کسی که او را همانگونه که مادربزرگش متصور شده، می بیند. یک ملاقات به محل نمایش دائمی پوآرو در تورکوای نشان می دهد چه چیزی او ارائه داده است و چه شکری در سریال های تلویزیونی بکار برده است.
سوشه از اولین نمایش ها و اقتباس های فیلمی از کتاب پوآرو با حضور بازیگرانی چون چارلز لافتون در سالن نمایش لندن برای کتاب غیبت هنگام وقوع جنایت تقدیر کرده است. (اقتباسی از قتل راجر اکروید در سال 1928 )
این فیلم (Alibi) در سال 1931 با آستین، فیلم سازی شده است ولی اکنون نسخه آن گم شده است. قدیمی ترین فیلم موجود سالم روی صحنه آوردن پوآرو، متعلق به سال 1934 است.
سوشه عنوان می کند یک تصمیم آگاهانه توسط کمپانی فیلم در آن زمان گرفته شد که پوآرو را بدون سبیل بازآفرینی کنند. فیلم ها با همکاری آلبرت فینی و پیتر آستینوف بودند و سوشه همچنین در این مستند، فاش می کند که کتاب های پوآرو را تماما خوانده و 93 نت درباره کاراکتر پوآرو از آن توشته و استخراج کرده که می بایستی در بازآفرینی این نقش استفاده می شده است. او بدنبال کشف صدای مناسب برای این کاراکتر از طریق این کتاب ها بوده است. سوشه همچنین به فلورین کورت رفته، جایی که کمپانی تولید، خانه او را آماده کرده است. در آنجا او با اولین تهیه کننده، برایان ایستمن آشنا شده بود، جایی که او با ایستمن بحث و جدل کرده بود که سریال باید بر اساس و ترتیب نسخه اوریجینال، اقتباس شود و تصمیم ایستمن بر درست کردن داستان های سال 1936 بوده است.
سوشه همچنین آهنگساز کریستوفر گانینگ را ملاقات می کند. کسی که چهار تم برای ایستمن ساخته بود و اولین آنها محبوب خود گانینگ بود. البته او چهارمی را بعد تاریک تر کردن تم موسیقی، انتخاب کرد.
سوشه به بروسل هم سفر می کند، جایی که مهمان افتخاری رئیس پلیس و شهردار می شود. سپس او به جایی می رود که ادعا می شود می بایستی باید محل تولد هرکول پوآرو باشد. گفته می شود تاریخ آن نیز اول آوریل بوده است. در آخر سوشه به گرین وی از طریق قطار تندرو سفر می کند و در پایان از فیلم سازی “حماقت مرد مرده” تمجید می کند.