دیوید سوشه دوست دارد که به زندگی مانند یک تار عنکبوت نگاه کند. عنکبوت تارهایش را از پشتش می پیچاند ولی نمی تواند ببیند چه چیزی را می سازد. وقتی می تواند چک کند چه چیزی خلق شده که موقعی که بر گردد. خب در زندگی، ما هم نمی دانیم چه چیزی را می پیچانیم، نمی دانیم چه چیزی را لمس می کنیم و چه می کنیم و …
یک فلسفه خاص امروز در ذهن او است. 25 سال پیش، سوشه برای بازی در نقش کاراگاه پر سر و صدا با اندام ریز داستان های آگاتاکریستی، هرکول پوآرو، پیشنهاد گرفته بود. یک سریال درام که در اواخر دنیای 1930 شکل می گرفت. برادر دیوید سوشه، جان، اخبارخوان ITV به او هشدار داده بود که نقش را رها کند. او به سوشه گفته بود، من جای تو بودم، قبول نمی کردم و به هیچ وجه شبیه تو نیست. خود سوشه هم می گوید هیچ کدام از کتاب ها را نخوانده بوده. با این حال قبول می کند. حالا پس از آن سالها در این هفته به عنوان هرکول پوآرو، آخرین پرونده اش را در شبکه ITV حل می کند. سوشه با کاراکتری که مشخص ترین و پرطرفدارترین نقش تمام حرفه بازیگری اش شده، خداحافظی می کند.
او قتل های ABC را حل کرده است. شاهد مرگ بر روی نیل بوده است. در سری های پایانی این درام ها، هرکول پوآرو که با جزئیات دقیق تر از کاراکتر پوآرو احاطه شده است، پوآرویی سال خورده است و یک مرگ اضافه هم در هر حال خواهد بود که می دانیم سوشه نمی تواند از آن فرار کند.
سوشه به آرامی می گوید، من هنوز برای هرکول پوآرو و پایان سریال، عزاداری نکرده ام. فکر می کنم این سوگ می آید و من دلتنگ او در زندگی ام خواهم شد تا وقتی که بمیرم. ولی هرکسی زمان خود را دارد و این هم زمان پایان کاراکتر پوآرو است.
حتی بدون سبیل تجملی و کلاه مرتب، سوشه بدون اشتباه، ظاهر تمیز و آراسته ای دارد و یک لباس آبی با جین تیره پوشیده است. البته او اندکی، کم آراسته تر از اثر تلویزیونی اش است. پوآرویی که نسبت هایش روی فاصله دقیق 50 درصدی تنظیم شده است. صدایش از پوآرو سریال عمیق تر است. تعداد کمی از هنرپیشگان مانند آنچه دیوید سوشه کرد، تجسم زنده یک کارآگاه ادبیات داستانی می شوند. جان تاو این را در بازرس مورس انجام داده است. ریموند بار در پری میسون و جرمی برت در سریال شرلوک هلمز.